Eğitimimizde dayak ne yazık ki her zaman varolan bir olgu. Öğretmenlerimizin bir bölümü en kolayını seçiyorlar ve sonuçlarını düşünmeden şiddete dayalı cezalar uyguluyorlar. Tokat atmayı veya kulak çekmeyi dayaktan bile saymıyorlar. Öğrencilerin önemli bir bölümü bu tür cezaları önemsemiyor. Velilerin çoğunlukla bundan haberi olmuyor. Çünkü çocuklar "Öğretmenin beni dövdü" diye babasına veya annesine gittiğinde ondan da dayak yeme olasılığı bulunduğunu düşünerek gizli tutuyorlar. Kendileri de dayağa dayalı eğitim almış olan anne, baba ve öğretmenler bu soruna olması gerektiği gibi yaklaşmıyorlar.

İyi öğretmen öğrencisini sever ve onu dayağın hiç sözkonusu olmadığı bir ortamda eğitir. Her öğretmen iyi öğretmen olmak zorundadır ve herkez öğretmenlik yapmak zorunda değildir.

Öğrencilerinize şiddete dayalı cezaların hiçbirini uygulamaya hakkınız yoktur:

• Tokat atamazsınız,
• Eline cetvelle vuramazsınız,
• Kulak çekemezsiniz,
• Hakaret edemezsiniz,
• Acı ve utanç verici davranışlar uygulayamazsınız.

Bütün bu davranışlar suçtur. Öğrenci ve velisi yasal haklarını aradıkları zaman yaptırımlarla karşılaşacağınızı unutmayınız.

Öğrencilerini dayakla eğittiğini övünerek anlatmak bir kişilik bozukluğudur.

Dayak atmadığı halde atılmasına neden olan öğretmenler de kendilerini vicdanen rahat hissetmesinler. Bazı okullarımızda kendileri dayak atamayan öğretmenlerin yerine görev yapan "Dayaktan sorumlu müdür yardımcısı" bulunuyor. Bazı öğretmenlerimiz cezalandıracakları öğrencilerini bu müdür yardımcısına göndererek gerekli cezanın verilmesini sağlıyorlar. Bu öğretmenlerin yaptığı dayak atmaktan farklı birşey değildir.

Öğretmen olduğunuz gün söz verin: "Asla dayak yok" diye. Bu sözü veremiyorsanız öğretmenliğe hiç başlamayın. Söz vermek için bugün de geç sayılmaz.

Öğretmenleriniz size karşı şiddete dayalı bir ceza uygulamaya kalktığı zaman teslim olmayın. Hemen oradan uzaklaşın. Velinize haber verin ve olayın peşini bırakmayın. Hakkınızı arayın. Öğretmenin size dayak atmaya hakkı yoktur.

Dayak yiyen için değil, atan kişi için utanç vericidir. Büyüklerinizden asla gizlemeyin.

"Dayak cennetten çıkmadır."

"Eti benim kemiği senin."

Bunlar "atasözleri" olamaz, olsa olsa "ilkel sözlerdir". Çocuklarınıza eğitimin bir parçası gibi sunulmaya çalışılan şiddet uygulanmasına göz yummayın.  Yasal yollara başvurun.

Dayağı alışkanlık haline getirmiş öğretmenlerin meslekten uzaklaştırılması için gerekli çabayı gösterin.

Okullarınızda dayak atmakla görevli(!) yardımcılar görevlendirmeyin. Disiplin dayakla sağlanamaz, sağlanmış gibi görünür.

Ülkemizde aile içi şiddet yüksek düzeydedir. Kadınların çoğu eşlerinden dayak yemektedir. Bu oran eğitimli ailelerde de oldukça yüksek düzeydedir. Bunun önemli ndenlerinden biri okullarımızdaki eğitimde  varolan dayak olgusudur. Öğrenci okulda şiddete karşı bir eğitim almalıdır. Bu eğitimde dayağın yeri hiç olmamalıdır.

Son güncelleme : 28 Mayıs 2000 Pazar 00:12